Trudno mi się przyznać

Znacie to uczucie gdy po dłuższym czasie spotykacie kogoś kto był dla was w pewnym momencie najważniejszy na świecie? Widziałam go dzisiaj, tego samego któremu miałam szansę powiedzieć co czuję, ale stchórzyłam. Widziałam, przez ułamek sekundy gdy jechałam samochodem. Z całej grupy jego kumpli widziałam tylko jego. On też mnie widział. Nasze spojrzenia się spotkały. Od tamtej chwili jestem roztrzęsiona. To nie pierwszy raz. On już tak na mnie działa. Chociaż na co dzień już o nim nie myślę, dzisiaj wszystko wróciło. Nigdy nie powiedziałam na głos, że mi go brakuje czy coś w tym rodzaju, ale chyba jednak tak. Jest mi cholernie przykro, że tak to się wszystko skończyło, że nawet nie mam odwagi do niego napisać. Ogólnie jest mi zajebiście ciężko mówić o uczuciach, nie ważne czy są to pozytywne czy negatywne emocje, wystarczy że są silne i łzy same napływają mi do oczu. Tego też nigdy na głos nie powiedziałam. Ja po prostu chcę być w końcu kochana. Ja chyba też zasługuję na miłość.

Potrzebuję kogoś obok bo się powoli rozlatuję.